Evet, ilim bilmektir,

Beyim asıl mesele;

Beyine ilmek ilmek sevgi örmektir...

Hani inanmıştık,

Sahi nedir bu bıkkınlık ?

Dost kalk ayağa,

Yolun sonu aydınlık..!

Rakibin,

Yenebilirsin.

Tevazu Adem'in,

Kibir iblisin.

Biz nebilek Beyim,

Sen bilirsin..!

Ey Can!

Ateşten denizi,

Mumdan kayıkla geçmek istersen;

Sevginde samimi ol.

Düşünürsen, işte en güzel yol...

Tek tip fikir,

Taassupda zirve.

Buyrun parodi;

Gül gülebildiğince..!

Dost!

Hadi üzülme,

'Hâlden anlamayan dilden anlar mı?' dedi,

Aşkın Güzelciği Sevgili...

'Kimsin?' dedi,

'Bilmem ki.' dedim.

Birden aldı benden beni,

O meçhûl Sevgili...

Benlik ateşi bu,

Buyrun iblisin sonu.

Hû dedik dost hû;

Evet doğrusu bu..!

Beyim;

Kanbağı dedik,

Candan öte sevdik.

Sevdik, sevdikte,

Bunca taşı biz bizden yedik..!

Ey Dost!

Sevgi eksildimi gönülde,

Göz kusur görürmüş,

En sevgilide…

‘Kimsin?’ dedim,

'Şems’im Evet Şems' dedi.

‘Nasıl yani?’ dedim;

Gülümsedi 'Güneş misali' dedi…

Tutsak beyin,

Zihinse köle.

Cellat bu Beyim;

Bu muhabbet niye..?