Evet;
Burası dünya, 

O'ndan O'na, 

Ne olursan ol, 

Yolculuk sonsuzluğa...

Semiren benlik, 

Höykürdü birden; 

'Ben dedi Ben' 

Eyvallah etmem..!

Evet; 

Taht kurmuşlar göklere, 

Dev dev adamlar. 

Misket kavgasıda nedir ? 

Etmeyin çocuklar..!

Özünden kaçış, 

Tabana kuvvet. 

Nedir bu taklit? 

Doğrusu hayret...

Evet; 

Simit sarayından, 

Gönül sarayına. 

Aşkın güzelciği Züleyha, 

Aşk olsun seni anlayana..!

Hani der ya Şems’imin eseri, Aşk Eri Mevlânâ; 'Küsmek için bahaneler arayacağınıza, sevmek için çareler arayın.' Öyle ya, zaten bir ve beraber değil miydik; Bezm-i Elestü, Kâlû Belâ da? Peki niçin bir tebessümü bile esirgiyoruz misafiri olduğumuz şu geçici dünyada? Gelin etmeyin, eylemeyin; Yunus gibi sevelim, sevilelim. Hünkârımız gibi incinsek de, incitmeyelim. Yarın ne der atamız Peygamber Adem, Nuh, İbrahim, Musa, İffetli Meryem'in oğlu İsa, Tebessüm etmek sadakadır buyuran; Can Muhammed Mustafa (salavatullahi aleyhim ecmain)

Beyim insan bu; 

Melek değil ya. 

Bak, bakta, 

Kusura bakma..!

Dedim ki; 

'Devrimci derviş, 

Affetmek nedir sence?' 

Dedi ki; 

Ezilen çiçeklerin kokusudur bence..!

Görüş ayrılığı deyip, 

Vakit öldürmek yerine 

Keşke gönül verseydik, 

Şu en güzel söze; 

Evet 'İstikbal Göklerde'..!

Ey Can; 

Yolculuk, evet Ta Kalu Bela'dan.

Geçiyoruz birlikte bak, 

Geçici dünyadan...

Zirvede benlik, 

Bilmem ki acep niye? 

Beyim merhamet etmeyene, 

Edilir mi sence..?

Dost; 

Dünya sahnesi bu, 

Kısacık ömür, iki hece. 

Açılır birden bir perde, 

Evet seyrederiz birlikte..!