Ey Dost;

Bırak şu post derdini,

Bir varsın, bir yoksun.

Yazık, varsın oyalansın dursun..!

Mahsenli'min bendesi,

Gül kokuyor tekkesi,

Hamzalı'da kendisi,

Nuri Dedem türbesi...

Bab-ı Umutlu beldesi,

Yeşil Sultan künyesi,

Hakk vermiş ilm-i Vehbî,

Evet, zamanın Adviyesi...

Hizmet etti Gönül Erine,

Kutb-u Zaman Köprücü'me,

Ne mutlu Hamdi Baba,

Sen Çamancızâde'me...

Her aşık da yazar amma,

Seydiyarim aciz başka.

Çok mürşitler gördüm amma,

Can Köprücüm bir başka...

Bu nasıl bir taassup,

Bildiğini okur.

Beyninde örümcek;

Durmadan dokur..!

Beyim nedir bu kin,

Bu nasıl bir zehir ?

Kimi mideden,

Kimi beyinden zehirlenir..!

Dost;

Hadi asma çehreni,

Burası dünya.

Bir varsın bir yoksun,

Ömür bu;

Kısacık sonuçta…

Ey Dost !

Unutur mu çelik, aldığı suyu,

Kim demiş;

Aydınlığı karanlığın boğduğu...

Evet;

İnsan hakları güya,

Hadi gül oyna.

Koşun dünya çocukları,

Mutluluk şarkısıyla...

Ey Can;

Neden 'Niçinlerle' vakit geçirirsin?

Demez mi Erenler:

'Yolumuz dikenli ayağını seven gelmesin..!'

Rabb'imizin Settar ve Gaffar olduğunu bilipte, başkasının kusuruyla uğraşan, kendi ayıp ve kusurunu görmeyenden daha şefkatsiz ve basiretsiz kim olabilir..?