'Bi fırsat, bi bahane.' 

Derken içten içe, 

Demez mi Sevgili birden bire; 

'İçelim mi birlikte bir kahve ..?'

'Çay mı dedi kahve mi?' 

Dedim ki Sevgili; 

'Şekeri senden mi?' 

Bir gülüverdi, 

Dedik ya; 

Bin ömre bedeldi...

Yaprak düşecekse, 

Sonbahar bahane. 

Ey Can üzülme; 

İnsan bu neticede...

Kul ve yol, 

Der ya Nesîmi; 

'Minnet eylemem.' 

Beyim işte söylem. 

Başka birşey bilmem...

'Niyetli misin?' dedi, 

'İyi niyetliyim.' dedim, 

Gülümsedi; 

Gül yüzlü sevgili...

Dost, der ya Aşk Eri Nesîmi; 

'Vay başıma!' 

Evet Bayım alıştık, 

Bunca münkir taşına..!

Aldırma be Evlat; 

Hani 'Başka kapı varmı ki?' demişti,

Evet zaten gidecekti..!

Evet hoyratlık ! 

Herşeye bahane. 

De hele kirve; 

Kader mi bu sence..?

Devlet bu! 

Hem ekmeğini ye, 

Hem de diş bile. 

Sahi Bayım; 

Bu doğru mu sence..?

'Fikirler' dedi, 

'Mevsimler misali.' 

Dedim ki; Sevgili, 

Bunca çiçekler, 

Niçin sürgün yedi..?

Hadi kör, 

Bari nankör olmasa. 

Ne yapsak, ne etsek, 

Yaranamadık be Usta..!

Birden alaylı çehresiyle; 

'O kim ki?' dedi öyle, 

Dedim ki; 

'O bir insan yetmez mi sence..?'