Karakter meselesi Evlât !

Aldırma bırak,

Sen işine bak...

Çatıldı kaşları,

Kin dolu bakışları !

Bırak dili, meşrebi,

Beyim biraz hoşgörü..!

Çatlıyor hırsından,

Diken gibi saçları !

Şefkatten nasipsiz,

Çatılmış kaşları...

Ey Dost !

'Ömür' dedin de;

Akıp gidiyor işte,

İstesekte, istemesekte...

'Bir varmış, bir yokmuş...'

'Ömür' demiş 'Ömür !..' biri diğerine,

İşte kısacık hikaye...

Nedir bu mızıkçılık ?

Ömür dediğin, kısacık !

Dünya oyun sahnesi,

Düşünürsek azıcık...

Oğul Biz, 

Peygamber Âdem'in neslindeniz ! 

Toprağa Ana; Devlete Baba deriz...

Kin yüklü beyin,

Çürümüş irin!

Etme Beyim;

Çocuğuyuz Âdem'in..

'Kimsin ?' dedi,

'Hiç...' dedim !

Birden İblis;

'Ben' dedi 'Ben',

'Babama eyvallah etmem !..'

Üzülme bırak;

Kör bâsiret, inat !

Gören göz değil,

gönüldür evlât...

Beyninden bağlı,

Âzatsız köle.

Dipsiz karanlık;

'Bir Kere'nin içinde..!

Usta be;

Hasretiz bir tebessüme.

Katlandık bir gül için,

Bunca dikene..!