Ey Sevgili !

Hani o gün demiştim ya 'Beli'

Bugün dediler ki;

'Deli misin deli...'

Nasıl bir hınç ,

Şartlanmış beyin.

Basireti kör !

Bilmem ki ne deyim...

Prof. Yunus Aydın'a,

Selam sana, yoldaşına !

Evet, ilmin ışığında;

Aydınlık yarınlara...

Yığınla çadır,

Bunca çığlık;

Analar ağlıyor !

Ağlama çocuk...

Bir fikir ki,

Fikirler hebâ !

Evet zirvede taassup;

Nasıl bir kafa..?

Kusurcu göze,

Zerrecik bahane,

Bırakır gülüde;

Takılır dikene..!

Ey Can;

İşte Mecnun işte Leyla,

Karıştırma aklı aşka !

Netice belli sonuçta...

Ekmekçi çocuk,

Ağlıyor anası.

Zavallı kedicik,

Kalmadı maması..!

Bilmece bu;

Gökte barut kokusu,

Yerde çadırlar,

Bilmem ki çocuklar,

Analar niçin ağlar..?

Derler ya;

‘Öz çocuğunu yiyen dev gibidir dünya !’
Farkına var, varma;

Tüketiyor insanı sonuçta…

Ormanda çam,

Ovada fidan

 Evet o da bir can ;

Kıyma be adam..?

Her yöresi ayrı güzel,

Sen biricik ülkem!

Yapışmış yakana,

Evet bunca değişken..!