Evet!

Her bakışı bir şiir,

‘Şiir bakışlım’ dedi Şair…

Evet;

‘Denge’ dediler 'denge',

Kardeşi kardeşten ettiler.

Kimini zındanda,

Kimini darağacında çürüttüler!..

Elbette hak yerini bulmuş,

Sen ey benlik,

Ne olduysa sana senden olmuş!..

Evet;

Aşk bu çile,

Sevdik be Usta.

Sevdik bile bile!..

Kin tohumu yerine,

Gül serpiştirselerdi keşke.

Cahil dedin de Bayım;

Tarifi nedir sence..?

Hadi;

Bu ümitsizlikte niye?

Dünya bu neticede,

Olan olmuş bir kere,

Yeniden başlıyoruz birlikte...

Yerde kan damlası,

Barut yüklü bulut.

Barışın çocukları;

'Umut' dedi 'umut'!..

Ey Can;

'Bir söz söyle' dedi,

'Kardeşliğe dair.'

'Her fikir bir çiçektir.'

Dedi Şair...

Gülüverseydik keşke,

Didişmek yerine.

Usta be !

Fikirler çiçekler gibidir neticede…

'Gün doğmadan neler doğar.' derler ya,

Neler doğmasada o'gün,

Doğacak be Usta,

Doğacak sonuçta...

Ey Can !

Herşeyi aklına takma, beynini yorarsın.

Gönül pencerenden bak ki, huzur bulasın...

Hamı pişireceği yerde,

Pişmişi ham etmekte.

‘Cahil’ dedin de Bayım;

Sahi kim sence..?