Çile Peygamberi, Ashâb-ı Güzin.
Yolumuz çile, hüzündür bizim.
Hacı Bektaş, Âşık Yunus hepimizin.
Evet; yolumuz sevgi, şefkattir bizim.

Ey can:
Derman olur dert,
Aşk ağlatır elbet.
Hele bir sabret..!

Mehmetçik’tir Muhammed’in mânâsı,
Korkutur düşmanı “Allah Allah” sedâsı,
Kurban oldu bunca ana kuzusu,
Vatan aşkı imândandır! değil mi..?

Taş gibi olursa kalp,
Kâr etmez ona nasihat.
Ey Hannân olan Rab;
Kul ki Sen’in en güzel eserin…

Seydiyârim sana geldi,
Gönül dergâhına girdi,
“Marifet bir güldür.” dedi,
Şeyhim Ali Semerkandî.

Evlât;
Hırslıya gönül ırmağından tevâzu suyu serp ki;
O zavallı, hem kendini hem seni yakmasın…

Eğer gönlümde isen,
Fizan’a bile gitsen,
Ben, ben değil; sen,

Sen değişmez isen!..

Hak’tır rızkı veren,
Çalışmaktır kula düşen.
Değilmiyiz Ben-î Âdem?
Kimi işçi, kimi işveren…

23 Nisan;
Tüm çocuklara selâm!
İncitmeyin inci tanelerini,
Kırılmasınlar aman!..

Gül dedi ki bülbüle;
“Bak şu gülen gençlere!”
Bülbül dedi şol güle;
“Ne mutlu gülen çehreye.”

Derler ya:
“Nuh” der de “Peygamber” demez.
Bin kere gülüver,
Bir tebessüm etmez.

Duan kabul ola,
Gönlün nur ile dola,
Bugün kandil ya;
Haydi mübârek ola!